Nauczyciele wobec zmiany klimatu. Krytyczna świadomość ekologiczna i jej znaczenie w edukacji klimatyczno-środowiskowej 

Edukacja klimatyczno-środowiskowa wymaga odpowiednio przygotowanych nauczycieli, którzy nie tylko rozumieją zjawiska związane z przyczynami, sutkami i mechanizmami kryzysu klimatyczno-środowiskowego, ale też mają wiedze i kompetencje w zakresie sposobów przeciwdziałania temu kryzysowi na poziomie jednostkowym i wspólnotowym. Ten drugi element wydaje się szczególnie istotny dla efektywnej edukacji klimatyczno-środowiskowej, a jednocześnie trudniejszy do osiągnięcia i częściej nieobecny zarówno w kształceniu nauczycieli, jak i edukacji szkolnej. Zmiana tej sytuacji wymaga nowego spojrzenia zarówno na rolę nauczycieli w edukacji klimatyczno-środowiskowej, jak i kluczowe pojęcia, takie jak świadomość ekologiczna. Pokonanie kryzysu klimatyczno-środowiskowego wymaga rozwoju krytycznej świadomości ekologicznej, rozumianej jako zdolność do rozumienia i kwestionowania systemowych przyczyn degradacji środowiska, z jednoczesnym rozwijaniem refleksji nad własną rolą i odpowiedzialnością wobec świata przyrody oraz społeczeństw. Obejmuje zarówno wiedzę naukową, jak i kompetencje etyczne, polityczne i społeczne, które umożliwiają uczestnictwo w działaniach na rzecz sprawiedliwości ekologicznej. W referacie przedstawiono narzędzia do badania tak rozumianej świadomości ekologicznej, a także wstępne wyniki badań przeprowadzonych na ogólnopolskiej próbie nauczycieli edukacji przedszkolnej i wczesnoszkolnej.